Voor a long list of lies moet je bij iemand anders zijn maar één click op onze previous reviews leert je dan wij bij ROOTSVILLE erg lovend uit de hoek kwamen bij de beoordeling van Phil Minnisale's album "Home to Me". Hetzelfde prima gevoel houden wij over aan het album "A Long List Of Lies" van de mij volstrekt onbekende Josh Harty. Magnolia Records was zo vriendelijk om ook zijn debuutalbum "Three Day Notice" ('03) richting Belgie te sturen en dat betekent meteen a sweet blend of folk / country and blues oftewel twee vliegen in één klap. Meteen wordt het duidelijk waarom deze mid - twintiger overladen wordt met complimentjes allerhande ....."Josh Harty is one of the best young talents I have heard in years" (B.R of Minnesota Public Radio), "One Of  Madison's best singer / songwriters" (Dane 101) ....enz.

Un peut de chauvenisme en patriottisme zijn voor de Amerikanen dagelijkse kost maar met "newcomer" Josh Harty mogen zij terecht een hoge borst zetten en het zal wellicht niet lang duren eer " that uncanny acoustic guitar based talent with a voice reminiscent of folk pioneer John Gorka" aan deze kant van de grote plas terechte waardering mag ervaren voor zijn onmiskenbare talenten. Harty beschikt over niet alleen over een aangename stem maar laat op de openingstrack "December" blijken dat hij aardig uit de voeten (?) kan met de lapslide.  Which way he goes ....moeilijk te zeggen want met zijn literaire en muzikale juweeltjes kan hij vele kanten uit.  Met "Long Time Coming Down", "Empire Bar" (Dan Mc Mahon on guitar, accordion, organ), "Country Song"  (Matt Turner on cello  & Jentri Colello harmony vocals) en prijsbeest "Phone Lines" scoort de man ongetwijfeld bij de alt. country fans. "You and I"' gaat richting Dire Straits, "Time" is een beauty met prima flamenco en toch is Josh Harty blijkbaar niet erg zeker van zijn stuk ...... " Where Did I Go Wrong"   Het antwoord zit ongetwijfeld verborgen in één van zijn elf prachtige zelfgepende storytellingsongs ..... wie zoekt die vindt ....! (SWA)